Songteksten van सुमन कल्याणपूर


अजुन नाही जगी राधा
अरुण उगवला अनुरागाचा
अरे संसार संसार
असावे घर ते अपुले छान
आईसारखे दैवत
आकाश पांघरुनी
आले मनात माझ्या
एकतारी सूर जाणी
कशी करु स्वागता
चल उठ रे मुकुंदा
चाँद कंवल मेरे चाँद कंवल
जगी ज्यास कोणी नाही
जो त्रिगुणांची मूर्त
झिमझिम झरती श्रावणधारा
तुला ते आठवेल का सारे
दिनरात तुला मी
दीपका मांडिले तुला
दूर राहिले जग स्वार्थाचे
देव माझा विठू सावळा
देह जावो अथवा राहो
देह शुद्ध करुनी
दग़ाबाज़ पिया
धागा जुळला
नंदाघरी नंदनवन फुलले
नाविका रे वारा वाहे रे
निंदिती हे लोक जरीही
निंबोणीच्या झाडामागे
नेऊ नको माधवा
पक्षिणी प्रभाती चारियासी जाये
पार्वती वेची बिल्वदळे
बघत राहू दे
बघता हसुनी तू मला
बुडता आवरीं मज
भक्तीच्या फुलांचा
मन हा मोगरा
मी चंचल होऊन आले
मी बोलले न काही
मृदुलकरांनी छेडित तारा
रहे ना रहे
रिममझिम झरती श्रावण धारा
रे क्षणाच्या संगतीने
विसरशील तु सारे
श्रीरामाचे चरण धरावे
संसार मंदिरी या
सांज आली दूरातून
हरि भजनी
हरी आला ग माझ्या अंगणी
हाले हा नंदाघरी पालणा