Songteksten van सुधीर फडके


Khara Brahman Naathchi Jhala
अय्याबाई इश्श्बाई
अरे देवा तुझी मुले
अवेळीच केव्हा दाटला अंधार
असा हा एकच श्री हनुमान्‌
आज कां निष्फळ होती बाण
आज प्रीतीला पंख हे
आज राणी पूर्विची ती प्रीत
आनंद सांगू किती
उद्धवा अजब तुझे सरकार
उरली एकाकी पक्षिणी
ऊठ ऊठ पंढरीनाथा
एक धागा सुखाचा
एकतारी संगे
कशी नशीबाने थट्टा आज मांडली
कसा ग विसरू तो सोहळा
कामापुरता मामा
कामापुरता मामा
कामापुरता मामा
काही बोलायाचे आहे
कुठे शोधिसी रामेश्वर
गड्या रे प्रपंच हा लटका
चंदनाच्या देव्हार्‍यात
चंद्र आहे साक्षिला
चला राघवा चला
चाल बैला चाल
छेडिली मी आसावरी
जग हे बंदिशाला
जा शोध जा किनारा
जिण्याची झाली शोककथा
जुने फेकुनि नवीन घ्या
झडल्या भेरी झडतो डंका
झाडावरती घडे लटकले
डाव मोडू नको
डोळे माझे त्यात तुझे
डोळ्यापुढे दिसे ग
डोहाळे पुरवा रघुकुलतिलका माझे
तुज सगुण म्हणो की निर्गुण रे
तुज सगुण ह्मणों कीं निर्गुण रे
तुझे गीत गाण्यासाठी
तुझे रूप चित्ती राहो
तू नसतिस तर
ते स्वप्न भाववेडे
तोचि खरा साधू
त्या तरुतळी विसरले गीत
दाम करी काम
दिसलीस तू फुलले ऋतू
देव देव्हार्‍यात नाही
देहाची तिजोरी
देहाची तिजोरी - सुधीर फडके
धन्य मी शबरी श्रीरामा
धुंद येथ मी स्वेर झोकितो
धुंदी कळ्यांना
नकळत होते तुझी आठवण
नको करूस वल्गना
नकोस नौके परत फिरूं
नवीन आज चंद्रमा
नाचत नाचत गावें
नाम घेता मुखी राघवाचे
निजरूप दाखवा हो
पतित पावन न होसी म्हणुनी
पराधीन आहे जगतीं पुत्र
पळविली रावणें सीता
पोटापुरता पसा पाहिजे
प्रिया आज माझी नसे साथ द्याया
भंगलेल्या त्या स्मृतींना
मंदिरात अंतरात
मानवतेचे मंदिर माझे
रवि आला हो
राम जन्मला गं सखी
लळा जिव्हाला शब्दच खोटे
विठूमाउली
विठ्ठला तू वेडा कुंभार
विसर प्रीत विसर गीत
संथ वाहते कृष्णामाई
संपली कहाणी माझी
समचरण सुंदर
समाधी साधन संजीवन नाम
सरयू तीरावरी अयोध्या
सारी भगवंताची करणी
स्वये श्रीरामप्रभु ऐकती
हा माझा मार्ग एकला